Ik was al een tijdje vegetariër toen ik Ottolenghi ontdekte. Ja, hij is heel erg gehypet, maar daar is ook alle reden toe. Zijn recepten zijn gewoon ontzettend lekker. En als je een beetje investeert in een kruidenla, valt die lange lijst ingrediënten waar hij zo berucht om is ook best mee. Daarbij, als herbivoor is een volle kruidenla sowieso een goed idee. Dit recept heeft niet zo’n lange ingrediëntenlijst, maar slaat je qua smaakbomgehalte wel flink om de oren. Zoet, pittig en zuur vechten om je aandacht. En je hoeft er niet eens zo lang voor in de keuken te staan. Prima doordeweeks materiaal dus. Het oorspronkelijke recept is voor 6 personen, ik heb er een 2 persoonsvariant van gemaakt.